Ventriküler Septal Defekt - VSD

Ventriküler septal defekt nedir?

Ventriküler septal defekt (VSD), kalbin sağ ve sol karıncıkları arasındaki septumda (duvar) bulunan bir açıklıktır. Bu açıklık, kanın sağ karıncıktan sol karıncığa geçmesine yol açar. Normalde, kalpteki sağ ve sol karıncıklar birbirinden ayrıdır ve kan sadece belirli yönlerde akar. Ancak VSD'de, kalp duvarındaki açıklık nedeniyle sağ karıncıktan sol karıncığa oksijen açısından zengin kan geçer, bu da kalp fonksiyonlarını bozar.

VSD, doğuştan gelen bir hastalıktır ve genellikle bebeklik döneminde veya çocukluk yıllarında fark edilir. VSD'nin büyüklüğü, etkisi ve tedavi gereksinimi, açıklığın boyutuna ve bulunduğu yere bağlı olarak değişir. Küçük VSD'ler genellikle semptomlara yol açmazken, büyük açıklıklar kalbin sağ tarafını aşırı yükleyerek kalp yetmezliğine yol açabilir. VSD, diğer kalp hastalıklarıyla birlikte de görülebilir.

VSD belirtileri nelerdir?

VSD'nin belirtileri, açıklığın büyüklüğüne ve kalbin işlevine bağlı olarak değişir. Küçük VSD'ler çoğunlukla belirgin semptomlara yol açmaz ve hastalar çoğunlukla normal yaşamlarını sürdürebilirler. Ancak büyük VSD'lerde, sağ karıncık artan yük nedeniyle vücuda yeterli kan pompalayamayabilir, bu da çeşitli semptomlara yol açar.

Büyük VSD'ler genellikle doğumdan hemen sonra veya ilk birkaç ay içinde fark edilir. Yaygın belirtiler arasında nefes darlığı, yorgunluk, hızlı nefes alma, beslenme güçlüğü ve büyüme geriliği yer alır. Bu semptomlar, kalbin sağ tarafındaki yük artışı nedeniyle meydana gelir. Ayrıca, sık enfeksiyonlar, özellikle solunum yolu enfeksiyonları, VSD'li bebeklerde görülebilir.

Çocukluk yıllarında veya ergenlik döneminde de VSD'ye bağlı olarak, daha fazla çarpıntı, göğüs ağrısı ve yorgunluk gibi belirtiler gelişebilir. Büyük açıklıklar zamanla kalp yetmezliğine yol açabileceğinden, bacaklarda şişlik (ödem) ve karın şişliği gibi belirtiler de gözlemlenebilir.

VSD nasıl teşhis edilir?

VSD'nin teşhisi, genellikle fiziksel muayene ve çeşitli testler ile konur. İlk adımda, doktor hastanın şikayetlerini ve tıbbi geçmişini değerlendirir. Fiziksel muayene sırasında, kalp üfürümü (murmur) tespit edilebilir. Kalpteki bu anormal üfürüm, VSD'nin belirtisi olabilir ve daha fazla inceleme yapılmasını gerektirir.

VSD'nin kesin teşhisi için en yaygın kullanılan test ekokardiyografi (kalp ultrasonu) olup, bu test kalbin yapısını ve septumdaki açıklığı ayrıntılı bir şekilde görüntüler. Ekokardiyografi, VSD'nin boyutunu, yerini ve kalbin sağ tarafındaki etkileri değerlendirmek için kullanılır.

Bunun dışında, elektrokardiyogram (EKG), kalp ritmini izlemek için kullanılabilir. EKG, kalbin elektriksel aktivitesini ölçerek, VSD'ye bağlı ritim bozukluklarını ortaya çıkarabilir. Ayrıca, röntgen veya manyetik rezonans görüntüleme (MRI), akciğerlerde sıvı birikimini ve kalp büyümesini incelemek için faydalıdır. Kalp kateterizasyonu, özellikle büyük VSD'lerde, kan akışını doğrudan değerlendirmek için kullanılabilir ve genellikle daha ileri testlerle birlikte yapılır.

Sonuç olarak, VSD'nin teşhisi, bir dizi testle yapılır ve açıklığın büyüklüğü, yerleşimi ve hastanın genel durumu dikkate alınarak tedavi planı oluşturulur.

Sonuç

Ventriküler septal defekt, doğuştan gelen ve kalpteki sağ ve sol karıncıkları arasındaki açıklık nedeniyle kalp fonksiyonlarını etkileyen bir hastalıktır. Küçük VSD'ler genellikle belirti vermezken, büyük açıklıklar ciddi semptomlara yol açabilir. Nefes darlığı, yorgunluk, beslenme güçlüğü ve büyüme geriliği gibi belirtiler, büyük VSD'lerin yaygın semptomlarıdır. Teşhis, ekokardiyografi, EKG ve diğer görüntüleme yöntemleriyle konulabilir. Erken teşhis ve tedavi, hastaların yaşam kalitesini artırabilir ve kalp yetmezliği gibi komplikasyonların önlenmesine yardımcı olabilir.