Vajinal Akıntı

Vajinal akıntı nedir?

Vajinal akıntı, vajina iç dokularını nemli tutan ve vajinanın kendini temizlemesini sağlayan fizyolojik bir vücut salgısıdır. Bu akıntı genellikle berrak, kokusuz ve renksizdir; hormon düzeylerine bağlı olarak miktarı adet döngüsünün farklı dönemlerinde artıp azalabilir. Normal akıntı, vajinal florayı dengede tutar ve enfeksiyonlara karşı koruyucu bir bariyer görevi görür. Ancak renginde, kokusunda veya kıvamında değişiklikler olduğunda ya da kaşıntı, yanma, kötü koku gibi ek şikâyetler eşlik ettiğinde, bu durum patolojik bir vajinal akıntı olarak değerlendirilir. Anormal vajinal akıntı, genellikle enfeksiyonlar, hormonal dengesizlikler veya bazı sistemik hastalıkların belirtisi olabilir ve bu nedenle dikkatli değerlendirme gerektirir.

Vajinal akıntının nedenleri nelerdir?

Vajinal akıntının fizyolojik ya da patolojik pek çok nedeni olabilir. Fizyolojik akıntı, östrojen düzeyinin arttığı yumurtlama dönemi, gebelik ve cinsel uyarılma gibi durumlarda artabilir. Patolojik akıntı ise genellikle enfeksiyonlara bağlı gelişir. En sık karşılaşılan enfeksiyon etkenleri mantarlar, bakteriler ve parazitlerdir. Candida albicans adlı mantar türü, özellikle antibiyotik kullanımı, gebelik ya da diyabet gibi bağışıklık sistemini etkileyen durumlarda beyaz, yoğun ve peynirimsi akıntıya yol açabilir. Bakteriyel vajinozis, gri-beyaz renkli ve balık kokulu bir akıntı ile karakterizedir. Trikomonas enfeksiyonu ise yeşilimsi, kötü kokulu ve bol miktarda akıntı ile birlikte kaşıntıya neden olabilir. Vajinal akıntının diğer nedenleri arasında yabancı cisimler, hormonal bozukluklar, genital tümörler, alerjik reaksiyonlar ve kötü hijyen alışkanlıkları sayılabilir. Cinsel yolla bulaşan hastalıklar da akıntının karakterini değiştirebilir ve beraberinde idrar şikâyetleri ya da pelvik ağrı gibi semptomlar gösterebilir.

Vajinal akıntı nasıl teşhis edilir?

Vajinal akıntının teşhisi, hastanın ayrıntılı tıbbi öyküsü ve şikâyetlerinin değerlendirilmesi ile başlar. Akıntının süresi, rengi, kokusu, yoğunluğu ve eşlik eden belirtiler (kaşıntı, yanma, ağrı gibi) dikkatle sorgulanır. Ardından yapılan jinekolojik muayenede vajina ve serviks incelenerek akıntının tipi ve yayılımı gözlemlenir. Vajinal akıntıdan alınan örnek, mikroskop altında incelenebilir ve enfeksiyon etkeninin türü hakkında bilgi verebilir. Gerektiğinde kültür testleri ya da pH ölçümleri yapılır. Bakteriyel vajinozis ve mantar enfeksiyonları gibi durumlar genellikle bu testlerle kolaylıkla ayırt edilebilir. Cinsel yolla bulaşan hastalıklar şüphesi varsa özel testler veya laboratuvar analizleri gerekebilir. Tedavi planlaması, tanı konulan nedene göre şekillendirilir. Tekrarlayan veya tedaviye dirençli durumlarda hormonal değerlendirme ya da ileri görüntüleme yöntemleri ile ek incelemeler yapılabilir.

Sonuç

Vajinal akıntı, çoğu zaman fizyolojik bir süreç olsa da, karakterinde değişiklik olduğunda altta yatan bir enfeksiyon ya da sağlık sorununa işaret edebilir. Anormal akıntının doğru şekilde değerlendirilmesi, etkene yönelik tedavi uygulanması ve komplikasyonların önlenmesi açısından önemlidir. Erken tanı ve uygun tedaviyle vajinal sağlık korunabilir ve yaşam kalitesi artırılabilir.