Omuz artroskopisi

Omuz artroskopisi nedir?

Omuz artroskopisi, omuz eklemi içerisindeki yapıların doğrudan görüntülenmesini ve aynı seansta tedavi edilmesini sağlayan, minimal invaziv bir cerrahi yöntemdir. Bu işlem, artroskop adı verilen ince bir kamera sistemi aracılığıyla küçük cilt kesileri üzerinden gerçekleştirilir. Omuz eklemine sıvı verilerek görüş alanı genişletilir ve eklem içindeki kas, bağ, kıkırdak ve kemik yapılar detaylı olarak değerlendirilir. Artroskopi sırasında hem tanısal hem de tedavi edici işlemler uygulanabilir.

Açık cerrahilere kıyasla daha az doku travmasına yol açması, iyileşme süresinin kısa olması ve komplikasyon riskinin düşük olması, bu yöntemi tercih edilir kılar. Omuz artroskopisi, hastanın genel durumu uygunsa genellikle günübirlik cerrahi olarak yapılabilir.

Omuz artroskopisi hangi durumlarda uygulanır?

Omuz artroskopisi, hem tanı koymak hem de çeşitli omuz hastalıklarını tedavi etmek amacıyla kullanılır. En sık uygulama nedenlerinden biri, rotator manşet yırtıklarıdır. Ayrıca omuz sıkışma sendromu (impingement), bursa iltihabı (bursit), labrum yırtıkları, omuz çıkığı sonrası gelişen instabilite, donuk omuz (adezif kapsülit) ve eklem içi serbest cisimler gibi birçok durumda da artroskopik cerrahi tercih edilir.

Bazı durumlarda, görüntüleme yöntemleri yetersiz kaldığında tanı koymak amacıyla da artroskopi yapılabilir. Tedaviye yanıt vermeyen omuz ağrılarında, kronik fonksiyon kaybı olan hastalarda ya da konservatif yöntemlerin başarısız olduğu durumlarda artroskopi, cerrahi çözüm olarak değerlendirilir.

Omuz artroskopisi, özellikle genç ve aktif bireylerde eklem fonksiyonlarını korumak ve spora ya da günlük aktivitelere dönüşü hızlandırmak açısından önemli avantajlar sunar.

Omuz artroskopisinde dikkat edilmesi gerekenler nelerdir?

Omuz artroskopisi öncesinde hastanın genel sağlık durumu dikkatle değerlendirilmelidir. Kronik hastalıkları olan bireylerde anesteziye uygunluk, kan sulandırıcı ilaç kullanımı ve enfeksiyon riski açısından ön hazırlık yapılmalıdır.

Cerrahi sonrası dönemde ağrı kontrolü, omuzun korunması ve doğru pozisyonda istirahat büyük önem taşır. Genellikle omuz askısı kullanılır ve hekim tarafından önerilen süre boyunca ekleme aşırı yük bindirilmemelidir. İlk günlerde soğuk uygulama ile ödem ve ağrı azaltılabilir.

İyileşme süreci, yapılan cerrahi işlemin türüne göre değişiklik gösterir. Basit tanısal girişimlerden sonra kısa sürede günlük yaşama dönüş mümkünken, onarım gerektiren rotator manşet cerrahilerinde daha uzun süreli bir rehabilitasyon gerekebilir. Fizyoterapi, omuzun hareket açıklığını korumak ve kas gücünü yeniden kazanmak açısından tedavi sürecinin vazgeçilmez bir parçasıdır.

Hastalar cerrahi sonrası dönemde enfeksiyon bulguları, artan ağrı ya da hareket kısıtlılığı fark ederse vakit kaybetmeden sağlık kuruluşuna başvurmalıdır. Ayrıca hekimin önerdiği egzersiz programlarına düzenli şekilde devam edilmesi, omuz ekleminin işlevselliğini geri kazanmak için kritik öneme sahiptir.

Sonuç

Omuz artroskopisi, omuz eklemine ait birçok hastalığın hem tanı hem de tedavisinde güvenle kullanılan, modern ve etkili bir cerrahi yöntemdir. Doğru hasta seçimi, cerrahi deneyim ve kişiye özel rehabilitasyon süreciyle birlikte, yüksek başarı oranları elde edilebilir. Omuz fonksiyonlarının korunması ve yaşam kalitesinin artırılması açısından omuz artroskopisi önemli bir seçenektir.