Nazal Polip

Nazal polip nedir?

Nazal polip, burun boşluğu veya sinüslerdeki mukoza dokusunun iltihabi süreçler sonucunda aşırı büyümesiyle oluşan, genellikle yumuşak, renksiz, ağrısız ve üzüm tanesi şeklinde yapılarla karakterize iyi huylu oluşumlardır. Bu polipler sıklıkla her iki burun pasajında birden gelişir ve sinüslerin hava akışını bozarak burun tıkanıklığına, koku alma kaybına ve kronik sinüzit semptomlarına neden olabilir. Nazal polipler bulaşıcı değildir ve genellikle kronik inflamasyonla ilişkilidir.

Polip oluşumunun kesin nedeni tam olarak bilinmemekle birlikte, alerjik rinit, astım, kronik sinüzit, aspirin duyarlılığı ve bazı genetik hastalıklarla ilişkilendirilmiştir. Polipler özellikle tekrarlayan ya da uzun süreli sinüs iltihaplarında sık görülür. Zamanla büyüyerek hava geçişini kısıtlayabilir ve yaşam kalitesini ciddi şekilde etkileyebilir.

Nazal polip belirtileri nelerdir?

Nazal poliplerin en yaygın belirtisi burun tıkanıklığıdır. Bu tıkanıklık genellikle çift taraflıdır ve zamanla giderek artar. Hastalar çoğunlukla sürekli dolu burun hissinden, burun akıntısından ve ağızdan nefes alma ihtiyacından yakınırlar. Diğer önemli bir belirti de koku alma duyusunun azalması ya da tamamen kaybolmasıdır. Bu durum, poliplerin koku alma sinirlerinin bulunduğu bölgeyi kapatması sonucu gelişir.

Ayrıca baş ağrısı, yüzde dolgunluk hissi, geniz akıntısı, horlama, boğazda yanma, öksürük ve özellikle geceleri artan uyku bozuklukları da nazal poliplerin yol açabileceği semptomlar arasında yer alır. Poliplerin büyük olması durumunda ses tonunda değişiklik bile görülebilir. Bazı hastalarda astım ile birlikte polipler daha dirençli seyreder ve sık tekrarlama eğilimi gösterir.

Nazal polipler genellikle ağrısızdır; ancak eşlik eden enfeksiyon varsa burun ve yüz bölgesinde basınç veya rahatsızlık hissi ortaya çıkabilir.

Nazal poliplerde dikkat edilmesi gerekenler nelerdir?

Nazal polip tanısı, kulak burun boğaz uzmanı tarafından yapılan muayene ve nazal endoskopi ile konur. Gerekli durumlarda paranazal sinüs BT (bilgisayarlı tomografi) çekilerek poliplerin yaygınlığı ve sinüs havalanmasına etkisi detaylı biçimde değerlendirilir. Tedavi yaklaşımı ise poliplerin boyutu, neden olduğu şikayetlerin şiddeti ve hastanın genel sağlık durumu dikkate alınarak belirlenir.

İlk basamak tedavi genellikle kortikosteroid içeren burun spreyleri veya ağızdan verilen antiinflamatuar ilaçlardır. Bu tedavi ile poliplerin küçülmesi veya semptomların hafifletilmesi amaçlanır. Ancak büyük ve tıkanıklık oluşturan poliplerde, özellikle ilaç tedavisine yanıt alınamadığında, endoskopik sinüs cerrahisi ile poliplerin çıkarılması gerekebilir.

Tedavi sonrasında hastaların alerjenlerden kaçınması, burun hijyenine dikkat etmesi ve hekim tarafından önerilen nazal tedavilere düzenli devam etmesi önemlidir. Ayrıca kronik sinüzit, astım ve aspirin duyarlılığı gibi eşlik eden durumların kontrol altına alınması, poliplerin yeniden oluşma riskini azaltır. Cerrahi sonrası dönemde düzenli kontrollere gidilmesi, tekrarlayan poliplerin erken saptanarak müdahale edilmesini sağlar.

Sonuç

Nazal polipler, burun ve sinüs boşluklarında gelişen, genellikle inflamasyona bağlı iyi huylu yapılardır. En sık burun tıkanıklığı ve koku alma kaybıyla kendini gösterir. Tedavi süreci medikal ya da cerrahi yöntemlerle planlanabilir ve uzun vadede takip gerektirir. Erken tanı, uygun tedavi ve düzenli kontrol ile yaşam kalitesini bozan bu rahatsızlığın etkileri en aza indirilebilir.