Behçet Hastalığı

Behçet Hastalığı Nedir?

Behçet hastalığı, nedeni tam olarak bilinmeyen, kronik ve tekrarlayıcı bir inflamatuar hastalıktır. Genellikle ağız içi ve genital bölgede yaralar, göz iltihabı (üveit) ve cilt lezyonları ile kendini gösterir. Vücudun bağışıklık sisteminin kendi dokularına saldırmasıyla ortaya çıkan bu hastalık, sistemik bir hastalık olduğu için zamanla eklemler, damarlar, sinir sistemi ve sindirim sistemi gibi birçok organı etkileyebilir. Behçet hastalığı, özellikle Türkiye, Orta Doğu ve Asya ülkelerinde daha sık görülür ve genellikle 20-40 yaş aralığında başlar.

Behçet Hastalığı Belirtileri Nelerdir?

Behçet hastalığının en karakteristik belirtileri, ağız içinde sık tekrarlayan aftlar ve genital bölgede benzer yaralardır. Gözde kızarıklık, ağrı ve görme bulanıklığına yol açan üveit de sık karşılaşılan bulgulardandır. Ciltte akne benzeri döküntüler ya da kırmızı, hassas nodüller şeklinde lezyonlar olabilir. Bazı hastalarda eklem ağrıları, damar iltihapları (vaskülit), beyin ve omuriliği tutan nörolojik bulgular ya da sindirim sistemi sorunları da gelişebilir. Belirtiler kişiden kişiye farklılık gösterebilir ve ataklar arasında tam iyilik dönemleri olabilir.

Behçet Hastalığı Tanısı Nasıl Konur?

Behçet hastalığının tanısı, spesifik bir laboratuvar testi ile konulamaz; tanı genellikle hastanın klinik bulgularına dayanarak konur. Tekrarlayan ağız yaraları, genital ülserler, göz tutulumu ve cilt bulgularının varlığı tanı açısından oldukça önemlidir. Uluslararası tanı kriterlerine göre en az üç kez ortaya çıkan ağız aftına ek olarak diğer sistem bulgularından en az iki tanesinin görülmesi, tanı koymada yardımcı olur. Tanıyı desteklemek için paterji testi (deriye iğne batırma testi), kan testleri, göz muayenesi ve görüntüleme yöntemleri de kullanılabilir.

Sonuç

Behçet hastalığı, farklı sistemleri etkileyebilen karmaşık bir hastalıktır ve erken tanı ile tedavi, yaşam kalitesinin korunmasında önemlidir. Tedavi, belirtilerin şiddetine ve tutulan sistemlere göre değişkenlik gösterir. İlaç tedavisinin yanı sıra düzenli hekim takibi ve atakları tetikleyen faktörlerden kaçınmak, hastalığın kontrol altında tutulmasına yardımcı olur.