Atrial Septal Defekt - ASD

Atrial septal defekt nedir?

Atrial septal defekt (ASD), kalpte bulunan iki kulakçık arasındaki septumda (duvar) normalden farklı bir açıklık veya delik oluşması sonucu gelişen bir doğuştan gelen kalp hastalığıdır. Bu açıklık, kanın sağ kulakçıktan sol kulakçığa geçmesine neden olur. Normalde sağ kulakçık ve sol kulakçık arasında bir bariyer bulunur ve kan, sağ kulakçıktan sağ ventriküle geçer. Ancak ASD'de bu bariyer bozulur, bu da kanın karışmasına yol açar.

Atrial septal defekt, doğuştan gelen bir hastalık olup, genellikle yaşamın erken dönemlerinde belirti vermeyebilir ve bazı hastalar uzun süre ASD ile yaşamlarını sürdürebilir. Ancak, zamanla bu açıklık daha büyük hale gelir ve kalbin sağ tarafındaki kan akışını etkileyebilir. Eğer tedavi edilmezse, ASD, kalp yetmezliği, kalp ritmi bozuklukları veya pulmoner hipertansiyon gibi komplikasyonlara yol açabilir.

ASD belirtileri nelerdir?

Atrial septal defektin belirtileri, defektin büyüklüğüne, kanın sağ kulakçıktan sol kulakçığa geçiş hızına ve hastanın yaşına bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Küçük ASD'ler genellikle belirgin bir semptom oluşturmaz ve hastalar yıllarca herhangi bir belirti hissetmeden yaşamlarını sürdürebilirler. Ancak, büyük ASD'lerde daha fazla kan sol kulakçıktan sağ kulakçığa geçer ve bu durum zamanla kalbin sağ tarafında daha fazla yük birikmesine neden olur.

Büyük ASD'lerin belirtileri arasında nefes darlığı, özellikle fiziksel aktivite sırasında artan yorgunluk, bacaklarda şişlik (ödem), hızlı kalp atışı (çarpıntı) ve sıklıkla akciğer enfeksiyonları yer alabilir. Ayrıca, bazı hastalar, solunum yolu enfeksiyonlarının artan sıklığını, kalp sesindeki anormal değişiklikleri veya kalp yetmezliği semptomlarını gözlemleyebilirler. Çocuklarda ve genç yaşlardaki hastalarda ASD genellikle hafif seyreder, ancak ilerleyen yaşlarda belirti gösterebilir.

Atrial septal defekt nasıl teşhis edilir?

Atrial septal defektin teşhisi, genellikle fiziksel muayene sırasında kalpteki anormal seslerin fark edilmesiyle başlar. Kalpteki anormal ses (murmur), ASD'nin en yaygın işaretlerinden biridir. Bir doktor, stetoskopla kalp seslerini dinlerken, ASD'nin işareti olabilecek belirli bir murmur tipi duyabilir.

ASD'nin kesin teşhisi için, çeşitli görüntüleme ve test yöntemlerine başvurulabilir. En yaygın kullanılan yöntemlerden biri ekokardiyografi (kalp ultrasonu) olup, bu yöntemle kalbin iç yapıları ve septumdaki açıklık net bir şekilde görüntülenebilir. Transözofageal ekokardiyografi (TEE), daha detaylı bir görüntüleme sunarak, ASD'nin boyutunu ve kalp üzerindeki etkilerini daha iyi değerlendirebilir.

Bunun dışında, transitözofageal ekokardiyografi (TEE), kalpteki açıklığın daha iyi belirlenmesine yardımcı olabilir. Ayrıca, doppler ultrasonu ve elektrokardiyografi (EKG) gibi testler, ASD'ye bağlı kalp ritmi bozukluklarını ve diğer kalp fonksiyonlarını değerlendirmek için kullanılabilir. Röntgen filmi veya manyetik rezonans görüntüleme (MRI), akciğerlerdeki olası sıvı birikimini ve ASD'nin yol açtığı pulmoner hipertansiyonu değerlendirmek amacıyla yapılabilir.